หลักความสุข ๙ ประการที่ทำได้ไม่ยาก

๑. จงมีชีวิตอยู่ด้วยจิตแห่งความรัก รักโดยไม่หวังผล แล้วคุณจะไม่ต้องพบกับ คำว่า ความผิดหวัง ความแค้น ความเสียใจ อย่างที่ผ่านมา ๒. จงมีชีวิต อยู่ด้วยการให้อภัย แล้วคุณจะพบว่าคุณมีจิตใจที่แจ่มใสตลอดเวลา ไม่ปวดร้าวกับอดีตใดๆ ๓. จงมีชีวิตอยู่ด้วยการรู้จักตนเองมากกว่ารู้จักผู้อื่น แล้วคุณจะพบว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนแต่แก้ไขด้วยตัวเราทั้งสิ้น ๔. จงมีชีวิตอยู่ด้วยการอยู่อย่างพอเพียง แล้วคุณจะพบว่าคุณไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยเกินความจำเป็น ด้วยความอยาก และความโลภ ๕. จงมีชีวิตอยู่กับความจริง แล้วคุณจะพบว่าจิตของคุณได้รับการปล่อยวาง อย่างแท้จริง โดยไม่คาดหวังกับสิ่งใดจนเกินไป ๖. จงมีชีวิตอยู่อย่างผู้ให้มากกว่าการเป็นผู้รับ แล้วคุณจะพบกับความสุขลึกๆ ที่เป็นยาอายุวัฒนะจากการให้นั่นเอง ๗. จงมีชีวิตอยู่อย่างมีศีล สมาธิ ปัญญา แล้วคุณจะพบกับคุณค่าของชีวิต ที่จะมีแต่คำว่า สะอาด สว่าง สงบ ๘. จงมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน อดีตคือประสบการณ์ อนาคตยังมาไม่ถึง ฉะนั้นทำวันนี้ให้ดีที่สุด แล้วคุณจะพบว่า ชีวิตจะดีขึ้นและมีความสุขมากขึ้นกว่าที่ผ่านมา อย่างเห็นได้ชัด ๙. จงมีชีวิตอยู่ด้วยการสะสมความดีและบุญกุศล ให้มากขึ้นอย่างต่อเนื่อง แล้วคุณจะพบว่า ชีวิตของคุณมีตัวช่วยอยู่ตลอดเวลา คุณจะแคล้วคลาดจากภัยพิบัติทั้งปวง เพราะผลบุญจะลงมาหล่อเลี้ยงและรักษาบุคคลนั้น ให้มีความสุขความเจริญสืบต่อไป

ความสบาย vs ความสุข

กลับมาบ้านคราวนี้ สงเกตุตัวเองและเมืองเชียงใหม่ ที่หมุนเร็วเข้าไปทุกวี่วัน
นั่นหมายถึงการอพยพย้ายถิ่น แบบกึ่งถาวรและถาวร ของคนจากต่างถิ่น
ไม่อยากคิดว่าเมื่ออีกสามปีข้างหน้า ที่ทุกถิ่นฐานในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เราไปมาหาสู่กันได้เหมือนไปต่างจังหวัด
พลวัตรดังกล่าว คงขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงของวิถีชีวิตอีกมาก
คนเมือง มาพร้อมกับความติดสบายแบบทุนนิยม ใช้เงินซื้อความสะดวก
อย่างนึงที่เห็นคือเรื่องง่ายๆ อย่างอาชีพ แม่บ้าน
เราติดสบายจนเคยตัวจริงๆ ใช้เงินซื้อเวลา และแรงกายที่ต้องปัดกวาดเช็ดถู
อาชีพนี้ ในเวลานี้ เงินดีไม่ใช่น้อย 300-500 บาท ขึ้นกับขนาดของบ้าน
เอาว่ะ ยอมแกหน่อยเพื่อให้ได้พักผ่อน
นั่งชมนกชมไม้อยู่สักพัก ป้าแกก้อ cross sales ว่าต้นไม้ยาวแล้วนะคุณ
ตัดหน่อยมั้ย คิดไม่แพง 300บาท
อืม นี่มันอะไรกันเนี่ยะ!
เรากลับคิดว่า อะไรๆเด่วนี้ นิดหน่อยก้อกลายเป็นค่าแรงไปหมดและ
อย่ากระนั้นเลย จริงดังคำป้าบอก ต้นไม้ยาวแล้ว
งั้น เราไปซื้อกรรไกรตัดหญ้าดีกว่า
มาเล็มกิ่งไม้ ตัดหญ้ายาวๆ ให้ดูดี
เอามือหยิบหญ้าแห้ง เท้าเหยียบดินดูบ้าง ก้อเป็นความสุขอีกแบบหนึ่ง
ที่การพักผ่อนให้ได้เช่นกัน

และชดเชยค่าตัดหญ้า 300บาท ด้วยกาแฟรสดี และมื้อคำอร่อยๆเป็นการทดแทน ท่าจะดีไม่น้อยฃ

ความสุขรอบตัว

ไม่ได้มาสวนรถไฟ นานระดับนึง กลับมาคราวนี้ กึ่งงานกึ่งพักผ่อน งาน love for the blind ดนตรีในสวน
ขี่จักรยาน ปูเสื่อนอนเล่น เดินกินหมูปิ้ง ยามบ่าย ความสุขและรอยยิ้ม ล้อมรอบตัวเรา กับสีเขียวของต้นไม้ มันย้อมจิตใจอันเร่งเรเา ให้กลับมาใน beat ปกติอีกครั้ง
เวลาที่เท่ากันของแต่ละคน กับความสุขที่ไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับใคร จะเลือกมีความสุขอย่างไร

กด Like กันจนได้เรื่อง

วัฒนธรรมการนับ click แย่งวิว ได้เริ่มแทรกซึมเข้าสู่เราโดยไม่ทันตั้งตัว


ผมเพิ่งได้มีโอกาสดู step up revolution โดยไม่ได้ตั้งหลักไว้ล่วงหน้า (หรือเรียกว่า ไม่ได้ตั้งใจว่าจะมาดูแต่ดีใจที่ได้ดู) หนังเล่าเรื่องราวของ the mob กลุ่มนักเต้นที่รวมตัวกันเพื่อ สร้างการปรากฏตัว ที่เกินการคาดเดา กับ flash mob ซึ่งถือเป็นวัฒนธรรมใหม่ที่เกินขึ้นในช่วง สองสามปีมานี้ เพื่อล่าวิวให้ได้10ล้านวิว ผู้ชนะจะได้รางวัลจากยูทูป ช่างเป็นกระแสอันกรากเชี่ยวเข้ากับของ digital era. อย่างแท้จริง

ก่อนหน้านี้ ไม่นานผมก้อได้ดูหนังกึ่งสั้นเรื่อง14 หนึ่งในภาพยนตร์ ครบรอบ7ปีของ gth. ว่าด้วย ชายหนุ่มนักโพสต์ในdigital culture ที่ไม่ถึงกับ "ล่าวิว" แต่ก้อสะสมวิวกันจนถือเป็นความเก๋า ความเจ๋ง ( เสียดาย ที่หนุ่มๆช่างกล ที่เอาแต่ตีกัน ไม่หันมาเอาดีทางนี้บ้างว่าแต่ไม่ยุดีกว่า เด่วมันจะอัดคลิปตีกันมาอวดเรียกวิวจากเราๆ แล้วเด่วจะไปกันใหญ่) โพสต์อะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง จนเจอดีกับตัว ดันเอาคลิปความสัมพันธ์ของตัวกับแฟนสาว ไปอวดสายตาชาวโลกเข้า

หนัง 2 เรื่อง มีมุมที่เหมือนกัน แต่แตกต่างในรายละเอียด 14 สอนเด็กไทย ให้ใช้สมองก่อนโพสต์ (ที่บางคนว่า การโพสต์หรือแชท ทำให้คนคิดมากกว่าการพูด เพราะได้มีเวลาตริตรองมากขึ้นเห็นทีต้องคิดดูอีกทีเสียแล้ว) ความเป็นส่วนตัว มีขอบเขตอยู่เหมือนกัน ผมชอบบทของหนังตอนหนึ่งประมาณว่า " จะแคร์เราเพียงคนเดียวทำไม ในเมื่อมีอีกหลายหมื่นคนชื่นชมกดlike ให้กำลังใจนายอยู่ในเนต".

ขณะที่ step up พูดเลยถึง เมื่อการโพสต์ยูทูป ที่เริ่มเลยเถิด จากการแข่งขัน กลายเป็นกระบอกเสียงใช้เป็นสัญลักษณ์แห่งการเรียกร้อง เมื่อชุมชนเก่าที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณ กำลังจะโดนนักพัฒนาอสังหา แปลรูปเป็นตึกใหญ่ (แอบคิดถึงสามย่าน ที่ได้เปลี่ยนไปแล้ว) จนในที่สุด ก้อมีการถอยคนละก้าว เพื่อยังคงรักษารากเหง้าของชุมชนไว้ กลายเป็นมีเดียชั้นดี ที่มีคนติดตามไปทั่วโลก

สิ่งหนึ่งที่เป็นจุดร่วมคือ เราแคร์จำนวน วิว มากกว่าเนื้อหาภายใน ตามมาตรฐานแบบทุนนิยม ที่ทุกอย่างต้องมีตัววัด ทำให้ก้อได้ให้ได้วิวเยอะ แน่นอนเนื้อหาที่มีความล่อแหลม ย่อมได้กระแสตอบรับที่ดีกว่า จนเส้นบางๆของการใช้สมอง ในการทำ content และวิจารณญาณเริ่มน้อยลงทุกที ได้แต่หวังกันต่อไปว่า เมื่อถึงจุดที่เรื่องล่อแหลมเริ่มกลายเป็นความซ้ำซาก เราจะได้เห็น content ดีดีแบ่งปันstep up ในสังคมดิจิตอลแบบไทยๆบ้าง

นายท้องฟ้า

come back home

ดูเหมือนดัดจริตสิ้นดี ทั้งที่เป็นคนกรุงเทพ โตมาตรงพื้นที่ชายแดน กรุงเทพ-นนท์ แต่ดันเรียก คอนโดที่เพิ่งซื้อที่เชียงใหม่ว่า "บ้าน"

ในบริบทของคำว่า บ้าน ของแต่ละคนมีความต่างกันไป ตามภูมิหลัง ความเป็นอยู่ในปัจจุบัน และรวมถึงที่ลงหลักปักฐานในอนาคต สำหรับผมแล้ว บ้าน คงเป็นพื้นที่ ที่เรามีความเป็นตัวเองได้อย่างไม่เก้อเขิน และมีสภาพแวดล้อมที่พึงใจ

ผมพึงใจกับเชียงใหม่ในความเป็นเมืองใหญ่ ที่ยังสามารถหาบริเวณที่เราเดินช้าได้ เมื่อรู้สึกเหนื่อย เลยกลายเป็นทุกครั้งที่รู้สึกว่าต้องการเวลาให้กับตัวเอง เชียงใหม่เลยเป็นส่วนผสมที่ลงตัว แต่ก้อไม่รู้ว่า เมื่อเวลาผ่านไป เสืองนี้จะยังคงอัตลักษณ์ของตนเอง ต้านต่อกระแสคนกรุง และชาวญี่ปุ่นจำนวนมาก ที่ย้ายถิ่นฐานมาได้มากน้อยแค่ไหน

Published with Blogger-droid v1.6.8

ชีวิตอิมโพรไวส์

ชีวิตคือการอิมโพรไวส์ในแจ๊สอิมโพรไวส์ไม่ได้เล่นสะเปะสะปะ แต่คือการฟังเสียงดนตรี หรืออ่านอารมณ์ความรู้สึกแล้วเล่นออกมา ชีวิตก้อเหมือนกัน ต้องฟังหัวใจตัวเอง แล้วอิมโพรไวส์ไปกับมัน
จาก ภราดล พรอำนวย aday issue 127

Published with Blogger-droid v1.6.8

how to do smart copy

Sustainable advantage comes from systems of activities that are complementary. How to integrate, marketing, service, design, customer support. All are consistent, interconnect, and mutually reinforcing. Competitor cannot match just one thing, they have to match the whole system, even that they don't get very many of benefit

Published with Blogger-droid v1.6.8